هر نظام
اخلاقي برپايهٔ مباني نظري بر ايدئولوژيك خاص خود استوار است. در نوشتار حاضر به اين مسئله پرداخته شده است كه اريك
فروم (1980 ـ 1900 م) اين مباني را جهت تدوين نظام اخلاقي ـ تربيتي خود از آموزه هاي اومانيستي اتخاذ كرده است. لذا گزاره هاي اخلاقي آن منحصر به حيات دنيوي انسان است و پيامدهاي اخلاقي حاصل از اين نظام نيز متناسب با جامعه اي اومانيست مي باشد.از آنجايي كه رواج اخلاقياتِ اومانيستي، ضمن دوركردن افراد از منابع حقهٔ اخلاقي در اسلام، زمينه هاي پيدايش تفكرات انحرافي و الحادي را در حوزهٔ اخلاق و عرفان پديد مي آورد،
بررسي پايه هاي فكري اين نويسندهٔ شهير، به ويژه با تكيه بر معارف حقهٔ اسلامي، خالي از فايده نيست. بدان جهت كه مباحث اخلاق اسلامي از گستردگي قابل توجهي برخوردار است،
ديدگاه هاي اخلاقي حضرت آيت
الله جوادي آملي كه برپايهٔ كلام حق تعالي و سيرهٔ معصومين ع است در جهت نقد ديدگاه هاي فروم در اين مقاله مورد اتكا قرار گرفته است.آيت الله جوادي آملي، بر ابعاد روحاني و جسماني وجود انسان و خلود بُعد روحاني او
تاكيد دارند؛ و ازاين رو عمل به آموزه هاي اخلاقي اسلام را علاوه بر عالم حاضر، در حيات جاودانه و اخروي انسان نيز موثر مي دانند.نوشتار حاضر به تفاوت مباني ديدگاه هاي اخلاقي اريك فروم با ديدگاه اخلاقي اسلام در مسير تدوين اصول دستيابي انسان به نيكبختي مي پردازد. اخلاق كاربردي...
ادامه مطلبما را در سایت اخلاق كاربردي دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : al700o بازدید : 17 تاريخ : جمعه 20 بهمن 1402 ساعت: 12:33